coincidence
Słownik angielsko-polski PWN
coincidence [kəʊˈɪnsɪdəns ] rz. zbieg okoliczności
by coincidence przypadkowo
by coincidence przypadkowo
Translatica, kierunek angielsko-polski
coincidence rzeczownik;
→ zbieg okoliczności fizyka;
→ przypadek;
→ zgodność;
→ zbieżność książkowe, oficjalne;
→ zbieg;
→ traf;
→ splot przenośne;
coincidence of events rzeczownik; → koincydencja zdarzeń
absurd coincidence rzeczownik; → absurdalna koincydencja