bother
Słownik angielsko-polski PWN
bother [ˈbɒðər ]
1 cz. pch. martwić, niepokoić; przeszkadzać
2 cz. npch. kłopotać się
to bother about sth przejmować się czymś
to bother about sth przejmować się czymś
3 rz. BrE pot. kłopot
Translatica, kierunek angielsko-polski
bother rzeczownik;
→ fatyga ang. brytyjska;
→ zmartwienie ang. brytyjska;
→ bieda ang. brytyjska;
→ niepokój;
→ niepokojenie;
→ utrapienie ang. brytyjska;
→ przejmowanie;
→ udręka ang. brytyjska;
bother czasownik;
→ niepokoić;
→ przeszkadzać;
→ dokuczać;
→ kłopotać książkowe, oficjalne;
→ trapić książkowe, oficjalne;
→ dręczyć;
→ trudzić;
→ dolegać przenośne;
→ molestować;
→ fatygować;
→ nurtować;
→ gnębić;
→ nękać;
→ drażnić;
→ dokuczyć;
→ zadręczać;
→ zaniepokoić;
→ martwić;
→ naprzykrzać;
→ doskwierać;
→ pofatygować;
→ przejmować;
→ zanudzać;
→ zmęczyć;
→ męczyć;
→ przejąć;
→ kłopotać się;
→ naprzykrzyć potoczne, nieoficjalne;
→ nadokuczać;
bother wykrzyknienie; → ponaprzykrzać