wytrzymać
Słownik polsko-angielski PWN
wytrzymać cz. to withstand; (psychicznie) to endure
wytrzymały przym. (biegacz, zwierzę) resilient; (materiał, tworzywo) durable
Translatica, kierunek polsko-angielski
wytrzymać czasownik, aspekt dokonany; zobacz też → wytrzymywać
→ endure;
→ withstand;
→ stand;
→ bear;
→ hold;
→ last;
→ sustain;
→ abide;
→ resist;
→ support;
→ stay wyścigi konne;
→ keep;
→ last out;
→ hang on potoczne, nieoficjalne;
→ hold up;
→ weather;
→ carry;
→ hold on;
→ stand up to;
→ stick it out potoczne, nieoficjalne;
→ pass;
wytrzymać próbę czasu czasownik, aspekt dokonany; → stand trial of time
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
