top
Słownik angielsko-polski PWN
top [tɒp 
]
]
1 rz. szczyt; wierzchołek; góra; wierzch; czubek (głowy)
top hat cylinder
on top of that… na dodatek…
top hat cylinder
on top of that… na dodatek…
2 przym. najwyższy; najlepszy
Translatica, kierunek angielsko-polski
top czasownik;
→ przewyższać;
→ zwieńczyć architektura;
→ przewyższyć;
→ zwieńczać architektura;
→ wieńczyć;
→ pikować;
top przymiotnik;
→ górny;
→ szczytowy;
→ najwyższy;
→ maksymalny;
→ pierwszy;
→ czołowy sport;
→ główny;
→ wierzchni;
→ odgórny;
→ top potoczne, nieoficjalne;
→ najlepszy;
top rzeczownik;
→ wierzchołek;
→ góra;
→ wierzch;
→ czubek;
→ blat;
→ nakrętka;
→ mars nautyka;
→ czołówka;
→ czub biologia;
→ maksimum;
→ fryga;
→ powierzchnia;
→ cholewa;
→ wieczko;
→ natka kulinaria;
→ czesanka włókiennictwo;
→ najwyższy bieg motoryzacja;
→ bączek;
→ dach;
→ górna część;
→ główka;
→ kapsel;
→ buda ang. amerykańska;
→ dachowy;
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
