record
Słownik angielsko-polski PWN
record
1 [ˈrekɔːd ] rz. protokół; akta; zapis, rejestr; MUZ płyta; SPORT rekord
2 [rɪˈkɔːd ] cz. pch. zapisywać; MUZ nagrywać
Translatica, kierunek angielsko-polski
record czasownik;
→ rejestrować audiotechnika;
→ zapisać ang. brytyjska;
→ notować;
→ protokołować;
→ księgować;
→ odnotować bezpieczeństwo publiczne;
→ utrwalać bezpieczeństwo publiczne;
→ odnotowywać bezpieczeństwo publiczne;
→ utrwalić bezpieczeństwo publiczne;
→ spisywać;
→ spisać;
→ wskazać;
→ protokółować;
→ zaewidencjonować finanse;
→ zaksięgować;
→ udokumentować techniczny;
→ rekordowo;
→ wspominać;
→ pisać;
→ wskazywać;
→ dokumentować;
record rzeczownik;
→ zapis;
→ płyta ang. amerykańska;
→ protokół;
→ rejestr;
→ ewidencja;
→ rekordowy;
→ akta;
→ płyta gramofonowa techniczny;
→ notatka;
→ dokument;
→ ewidencja;
→ akta;
→ spis;
→ historia;
→ archiwum;
→ dowód;
→ dokumentacja;
→ przeszłość;
→ kartoteka;
→ zapisek;
→ lista;
→ dokumentacja;
→ nagraniowy;
→ notacja;
→ wzmianka;
→ notowanie;
→ świadectwo;
→ kartoteka;
→ odnotowanie;
→ akt;
→ ewidencyjny;
→ sprawozdanie;
→ rejestry;
→ tekst;
→ przekaz;
→ rejestracja;
→ dane techniczny;
→ zapiskowy;
→ archiwum;
→ archiwalia;
→ nagrywanie;
→ notatkowy;
→ notka;
→ ewidencyjnie;
→ registratura;
→ kronika;
→ rekordowy;
→ rekordy;
→ aktowy;
→ ewid.;
→ inw.;
→ akta;
Record album rzeczownik; → album płytowy