punch
Słownik angielsko-polski PWN
punch [pʌntʃ ]
1 cz. pch. uderzyć pięścią
to punch a ticket kasować bilet
to punch a ticket kasować bilet
2 rz. cios pięścią; KULIN poncz
Translatica, kierunek angielsko-polski
punch rzeczownik;
→ poncz kulinaria;
→ dziurkacz administracja;
→ przebijak techniczny;
→ dziurkarka informatyka;
→ uderzenie sport;
→ perforator;
→ kuksaniec;
→ cios;
→ krzepa;
→ kułak celownik;
→ wykrojnik;
→ punktak;
→ dziurka;
→ ponczowy;
→ dynamizm przenośne;
→ cios pięścią;
→ wykrojnica;
→ wykrojnikowy;
→ kasownik;
→ energia;
→ kułakowy;
→ wyrazistość przenośne;
→ ostrość przenośne;
→ wigor;
punch czasownik;
→ przebijać informatyka;
→ dziurkować informatyka;
→ uderzyć;
→ perforować informatyka;
→ kasować;
→ przebić;
→ walnąć;
→ bić;
→ uderzać;
→ wykrawać techniczny;
→ punktować technika;
→ dziurawić;
→ skasować;
→ wybijać;
→ piąstkować;
→ kuksać;
→ walić;
→ krzepowy;
→ łomotać;
punch and bud rzeczownik; → ponczowo-pączkowy