fortune
Słownik angielsko-polski PWN
fortune [ˈfɔːtʃuːn ] rz. fortuna
to tell sb fortune powróżyć komuś
fortune teller wróżka
to tell sb fortune powróżyć komuś
fortune teller wróżka
Translatica, kierunek angielsko-polski
fortune rzeczownik;
→ fortuna;
→ majątek;
→ szczęście;
→ los;
→ przypadek;
→ powodzenie;
→ traf;
→ bogactwo;
→ dola ang. amerykańska;
→ majętność;
→ dorobek;
→ pomyślność;
→ fortunowy;
→ fortunki techniczny;
→ dobro;
→ fortuna;
→ trafowy;
fortune cookie rzeczownik; → ciasteczko z wróżbą ang. amerykańska
fortune hunter rzeczownik;
→ łowca posagów pejoratywne;
→ kobieta polująca na bogatego męża pejoratywne;