Zobacz w PWN-Oxford: ^?

duck

Słownik angielsko-polski PWN

duck [dʌk

]

1 rz. kaczka

2 cz. pch.
to duck one’s head schylić głowę

3 cz. npch. robić unik

Translatica, kierunek angielsko-polski

duck rzeczownik;

→ kaczka zoologia, rolnictwo, kulinaria;

→ kaczuszka;

→ złotko ang. brytyjska, dialektalne, potoczne, nieoficjalne;

→ robić unik;

→ unik sport;

→ kaczy;

→ drelich włókiennictwo;

duck czasownik;

→ pławić;

→ nurkować;

→ dać nura;

→ uskoczyć;

→ kulić;

→ uchylać się przenośne;

→ uskakiwać;

→ nurkowanie;

→ dawać nura;

→ zrobić unik;

→ uchylić się przenośne;

→ chować;

→ cienkie płótno żaglowe;

→ amfibia desantowa techniczny;

→ podtapiać;

duck-billed przymiotnik; → kaczodzioby

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej