sprzeciw
Słownik polsko-angielski PWN
sprzeciwić się — sprzeciwiać się cz.
sprzeciwić się czemuś to oppose sth
Translatica, kierunek polsko-angielski
sprzeciw rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ objection prawo, techniczny;
→ opposition;
→ resistance;
→ demur;
→ protest finanse, prawo;
→ caveat;
→ contradiction;
→ nay;
→ dissent;
→ exception;
→ challenge prawo;
→ backlash;
→ demurrer;
→ protestation;
→ outcry;
→ demurral;
→ object;
sprzeciw podtrzymany rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → objection sustained prawo
sprzeciw się zdanie; → object to
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „sprzeciw” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „sprzeciw” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich