przerwanie
Słownik polsko-angielski PWN
przerwać — przerywać cz. to interrupt, to stop; to discontinue (produkcję, budowę)
proszę mi nie przerywać please don’t interrupt (me)
proszę mi nie przerywać please don’t interrupt (me)
Translatica, kierunek polsko-angielski
przerwanie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ interrupt informatyka;
→ interruption informatyka;
→ break informatyka;
→ disruption techniczny;
→ rupture;
→ cut-off informatyka;
→ abort;
→ abortion;
→ tear;
→ stop;
→ cessation;
→ intermission;
→ breakdown techniczny;
→ stoppage;
→ burst;
→ termination;
→ check;
→ int;
→ interception informatyka;
→ disrupt;
→ pause;
→ breakage;
→ interjection;
→ break-out techniczny;
→ breach;
→ cutoff;
przerwanie adresujące rzeczownik, rodzaj nijaki; → addressing interrupt
przerwanie asynchroniczne rzeczownik, rodzaj nijaki; → asynchronous system trap