pęknięty
Słownik polsko-angielski PWN
pęknąć — pękać cz. (lód, szkło, ściana) to crack; (kość) to fracture; (gumka, sznurek) to break; (balon, wrzód) to burst; (narząd, tętnica) to rupture
przen. pękać ze śmiechu to crack up pot.
przen. pękać ze śmiechu to crack up pot.
Translatica, kierunek polsko-angielski
pęknąć czasownik, aspekt dokonany; zobacz też → pękać
→ burst medycyna;
→ crack;
→ break;
→ rupture;
→ split;
→ explode przenośne;
→ snap;
→ spring;
→ rip;
→ fracture;
→ breakage;
→ fissure;
→ blow out;
→ blow;
→ choke potoczne, nieoficjalne;