pękać
Słownik polsko-angielski PWN
pęknąć — pękać cz. (lód, szkło, ściana) to crack; (kość) to fracture; (gumka, sznurek) to break; (balon, wrzód) to burst; (narząd, tętnica) to rupture
przen. pękać ze śmiechu to crack up pot.
przen. pękać ze śmiechu to crack up pot.
Translatica, kierunek polsko-angielski
pękać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → pęknąć
→ burst;
→ rupture;
→ break;
→ split;
→ fracture;
→ snap;
→ spring;
→ rip;
→ cracking;
→ chap;
→ check;
→ pop;
→ crash;
→ crack up;
→ split up;
→ fracture;
→ cleave;
→ breakage;
→ choke potoczne, nieoficjalne;
pękać w szwach czasownik, aspekt niedokonany;
pękać z dumy czasownik, aspekt niedokonany; → burst with pride
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
