Zobacz w PWN-Oxford: ^?

narzucić

Słownik polsko-angielski PWN

narzucić — narzucać cz.
narzucić marynarkę to throw a jacket on
narzucać się komuś to impose oneself on sb

Translatica, kierunek polsko-angielski

narzucić czasownik, aspekt dokonany;

→ impose;

→ throw;

→ inflict;

→ force;

→ enforce;

→ dictate;

→ throw on;

→ intrude;

→ imposition;

→ thrust;

→ trump;

→ thrust oneself;

→ compulsory;

→ suggest itself;

→ enforced;

narzucić dyscyplinę czasownik, aspekt dokonany; → impose discipline

narzucić podatek czasownik, aspekt dokonany; → impose a tax

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Słownik języka polskiego