koniec
Słownik polsko-angielski PWN
koniec m. (finał) end; (języka, palca) tip; (noża, igły) point
bez końca endlessly
w końcu in the end, finally
bez końca endlessly
w końcu in the end, finally
Translatica, kierunek polsko-angielski
koniec rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ end książkowe, oficjalne;
→ finish;
→ close;
→ extremity;
→ conclusion;
→ tip;
→ ending;
→ termination;
→ demise;
→ point;
→ tail;
→ bottom;
→ terminal;
→ expiration;
→ period;
→ back-end;
→ tail end;
→ full stop;
→ upshot;
→ term;
→ last;
→ terminus;
→ death przenośne;
→ taper;
→ extreme;
→ finally;
→ stop;
→ apex;
→ endpoint;
koniec akapitu rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → end of the paragraph
koniec analizy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → end of the analysis
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
