impuls
Słownik polsko-angielski PWN
impuls m. (bodziec) impulse; (telefoniczny) call unit
pod wpływem impulsu on (an) impulse
pod wpływem impulsu on (an) impulse
Translatica, kierunek polsko-angielski
impuls rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ impulse;
→ impetus;
→ pulse medycyna;
→ urge;
→ stimulus;
→ impulsion;
→ propulsion;
→ spur;
→ incentive;
→ incitement;
→ impuls;
→ pulsing;
impuls aferentny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → afferent impulse
impuls eferentny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → efferent impulse
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
