grunt
Słownik polsko-angielski PWN
grunt m. (gleba) soil; (teren) land; (dno) bottom
w gruncie rzeczy in (actual) fact
w gruncie rzeczy in (actual) fact
Translatica, kierunek polsko-angielski
grunt rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ ground;
→ land;
→ soil;
→ bottom;
→ earth;
→ basis;
→ priming paint techniczny;
→ foundation;
→ grounding;
→ grounds;
→ estate;
→ base;
→ subsoil;
→ grounds;
→ primer;
→ essential;
→ terrain;
→ essence;
→ kwik;
grunt bagnisty rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → mire
grunt budowlany rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → building land
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
