czoło
Słownik polsko-angielski PWN
czoło n. (część twarzy) forehead, brow; (przód) head
przen. stać na czele czegoś to head sth
przen. stać na czele czegoś to head sth
Translatica, kierunek polsko-angielski
czoło rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ forehead anatomia;
→ brow anatomia;
→ front;
→ forefront;
→ face techniczny;
→ head;
→ forehand;
→ front-end;
→ van;
→ frontal;
→ foreground;
→ leader;
→ principal;
→ credit;
→ fore;
czoło bandy rzeczownik, rodzaj nijaki; → top cushion gry, sport
czoło burzy rzeczownik, rodzaj nijaki; → thunderhead
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
