cierpieć
Słownik polsko-angielski PWN
cierpieć cz. to suffer, to be in pain
nie cierpieć kogoś/czegoś to detest sb/sth
nie cierpieć kogoś/czegoś to detest sb/sth
cierpienie n. suffering
Translatica, kierunek polsko-angielski
cierpieć czasownik, aspekt niedokonany;
→ endure książkowe, oficjalne;
→ bear;
→ tolerate;
→ ail;
→ stand;
→ agonize;
→ put up with książkowe, oficjalne;
→ abide;
→ ache literackie;
→ hurt;
→ smart;
→ brook;
→ labour;
→ be in pain;
→ support;
→ pain;
→ be ill;
→ suffer from;
→ hate;
→ writhe;
→ put up;
→ torment;
→ pain;
cierpieć cieleśnie czasownik, aspekt niedokonany; → suffer physically książkowe, oficjalne
cierpieć głód czasownik, aspekt niedokonany;
→ starve;
→ go hungry;
→ famish;
→ hunger;